Eerst eens gekeken naar het huren van een busje. Daarna nog gekeken of ik een aanhanger kon huren, dat was wel mogelijk, maar de anhanger was dan weer te klein of weer te groot. Dat was dus alles niet zo praktisch. Ook het naar de familie rijden en daarna weer helemaal naar Schermerhorn was ook al geen aantrekkelijk idee. Daarom maar een dakdrager gebouwd zodat ik wat mobieler en flexibeler kan plannen.
De constructie is erg simpel, van enige oude balken de dragers voor de wielen gebouwd. de voorwielen kunnen iets wegzakken zodat het ver-rollen van de Verhees al moeilijker wordt. Achter is een balk om het achterwiel te steunen, ik durf het niet aan achterwiel direct op het dak te zetten. Ik wil met spanbanden de fiets nog in de vering vast trekken zodat de Verhees rotsvast komt te staan.
Zo ziet het er dan uit als de Verhees op het dak staat. Ik had de voetgaten dicht geplakt met een stuk plastic en op de heenreis het mangat dicht gelaten. Op reis was het stuk plastic bij het mangat na 60km weggeblazen en kon de rijwind ongehinderd in de Verhees stromen. Daardoor stond het mangat continu bol en werd redelijk belast.
Op de terugreis direct na de tocht stond er toch redelijk veel wind, en heb ik dus maar besloten het mangat compleet open te laten, hierdoor kon nu de rijwind vrij door de Verhees blazen, wat eigenlijk veel beter was. De bekleding van het mangat had nu niks te lijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten